Een droom die uitkomt in Kaikoura; of toch niet?

Het weer op de ferry was niet zo goed, maar het ergste moest nog komen en dat wisten wij. De dag erna zou het weer alleen heel goed worden in Kaikoura en daarom besloten wij er toch nu heen te rijden. Achteraf gezien een stomme keuze, want twee weken later werd het weer eigenlijk pas echt goed, maar ja, dat wisten we toen nog niet. In een heftige regenbui rijden wij langs de kust naar Kaikoura. De uitzichten zijn hier vast mooi, maar omdat het zo hard regent zien wij de berg voor ons al nauwelijks. Aan de weg wordt veel gewerkt. Er is overduidelijk nog veel schade door de heftige aardbeving van twee jaar geleden. Uiteindelijk komen wij in de regen aan op de camping. Wij wachten in de TV lounge tot het droog wordt en zetten dan onze tent op. De rits van de tent gaat alleen niet meer dicht; handig! De volgende dag staan we vroeg op, want wij gaan om 7:15 met een whalewatching tour mee. Bij de introductie vertellen ze al dat ze de afgelopen week geen walvissen gezien hebben, wij hopen op meer geluk, aangezien je 95% kans hebt om de Sperm Whale tegen te komen. Helaas hebben wij geen geluk en zien we geen walvissen. Gelukkig zwemmen er wel wat Orka’s bij de boot en kunnen we daar van genieten. Omdat we geen walvissen gezien hebben krijgen wij 80% van ons geld terug, best netjes.

Abel Tasman

We breken onze tent af tussen de buien door en verlaten Kaikoura. We rijden over dezelfde weg terug, opnieuw in de regen. We maken eerst een stop bij The Wharehouse om te klagen over onze tent. Ons luchtbed is 30 cm kleiner dan onze tent, dus het moet gewoon passen. Alleen zodra ons luchtbed in de tent ligt, kan onze tent niet meer dicht. Dit was eerst niet zo. Bij The Wharehouse luisterden ze eigenlijk totaal niet, volgens hun werkte alles gewoon nog. Omdat we niet nog een maand in een kapotte tent willen liggen kopen wij maar gewoon een nieuwe. We nemen gelijk een maatje groter en zijn daar echt blij mee. We rijden door richting Abel Tasman, maar nemen niet de snelste route. Wij besluiten te rijden over de Queen Charlotte Road. Een mooie scenic route met uitzichten over de sounds. Zo nu en dan maken wij een korte fotostop. Het weer is hier trouwens ook heel fijn, het wordt zelfs weer wat warm! Beter dan in Kaikoura in ieder geval.

Via de westkust naar Lake Brunner

De dag erna rijden wij via de Westkust naar Lake Brunner. We maken wat stops langs de kust en het is er echt prachtig mooi. Af en toe krijgen wij te maken met een flinke regenbui, maar dat is elke keer precies als wij toch in de auto zitten.

De Arthur’s pass

Het officiële plan was om nu een wandeling in Arthur’s Pass nationaal park te doen en daarna de westkust verder te ontdekken. Het weer aan de westkust zou echter heel slecht worden, dus het was beter om naar de Oostkust te rijden. Zo gezegd, zo gedaan. Dus zo kwam het dat wij op een mooie zonnige dag de Arthur’s pass reden, om uiteindelijk uit te komen bij Lake Tekapo. De Arthur’s pass is echt een prachtige weg. Je stijgt in 1 keer 16% en er zijn veel bruggen en indrukwekkende uitzichtpunten. Ook spotten wij een aantal kea’s, ietwat brutale papagaaien die alleen in Nieuw-Zeeland voorkomen.

Regen, regen & sneeuw… !?

De volgende dag zou een slechte dag worden en dat werd het ook. Omdat het in de nacht super koud zou worden wilden wij een extra deken kopen. De winkels zijn alleen behoorlijk ver weg vanaf hier, dus dat werd dik 100 km rijden voor een deken. Wij haalden gelijk weer een berg boodschappen en dronken warme chocomel om lekker op te warmen. Toen we terugkwamen op de camping was onze kampeerplaats veranderd in een sloot, waar de eendjes dankbaar gebruik van maakten.

Mount Cook  

Na een ijskoude dag in de sneeuw pakten wij onze spullen en reden wij naar een camping bij Lake Pukaki en dichtbij Mount Cook. Na een kort ritje zetten wij onze tent op en daarna gaan wij gelijk op verkenning. Vandaag willen wij de Tasman Glacier bekijken, het grootste Gletsjermeer van Nieuw-Zeeland. Onderweg hierheen stoppen wij minstens tien keer, want echt, de weg er naar toe is zo adembenemend mooi. Elke keer als je denkt dat je het mooiste wel gezien hebt, komt het volgende geweldige uitzicht.

Toen onze wekker voor de tweede keer ging maakten wij ons wel klaar voor de Hooker Valley track. En het was wederom prachtig. We hadden uitzicht op prachtige bergen en eindigden bij Hooker Valley Lake, een prachtig gletsjermeer tussen de bergen, met ijsschotsen die erin drijven. Het was ook ineens geweldig weer, dus mijn zomerjurk kwam eindelijk weer goed van pas. Heel gek, dat weer in Nieuw-Zeeland. Twee dagen geleden zaten wij in de sneeuw en nu heb ik mijn zomerkleding weer aan.

Aantal afgelegde kilometers: 1.626 (totaal: 3.363)
Aantal plaatsen: 7
Aantal campings: 5
Favoriete camping: Jacksons retreat
Favoriete activiteit: Rijden rondom Mount Cook en de Tasman Glacier bekijken
Grootste tegenvaller: Het zwemmen met dolfijnen in Kaikoura en het walvissen spotten daar
Grootste meevaller: Ik vond de route langs de westkust veel mooier dan verwacht.

Dit was alweer onze derde wereldreis update, dit keer vanaf het zuiden van Nieuw-Zeeland. Het is volop genieten hier en daar gaan we gelukkig nog even mee verder!

Wat is het mooiste land dat jij ooit bezocht?

Volg ons op