De Tongariro Alpine Crossing

De crossing door het nationaal park Tongariro is misschien wel de meest populaire wandeling van Nieuw-Zeeland. Heel veel mensen starten aan deze wandeling en daarom denken veel mensen ook dat je het wel even doet. Maar besef je van te voren goed dat het niet voor niks een alpine crossing is en dat 19,4 kilometer lopen terwijl je eerst 700 meter stijgt en daarna ruim 1 kilometer daalt echt pittig is. Vooral omdat je ook nog te maken hebt met wisselende weersomstandigheden.

In dit artikel wil ik je informeren over de Tongariro Alpine Crossing die wij gelopen hebben, zodat je weet wat je kan verwachten, maar ook zodat jij je goed voorbereid op deze geweldige wandeling.

Maar wat is de Tongariro crossing nou eigenlijk?

De Tongariro Alpine Crossing is zoals ik al zei een wandeling van 19,4 kilometer door nationaal park Tongariro. De wandeling start bij de parkeerplaats Mangatepopo en eindigt bij de parkeerplaats Ketetahi. Je kan er ook voor kiezen om de wandeling andersom te doen, maar houd er dan rekening mee dat je veel meer moet stijgen en de wandeling dus veel pittiger is. Er staat 6-8 uur voor de wandeling. Wij liepen hem in 8,5 uur en namen echt de tijd bij het dalen en om foto’s te maken.

De Tongariro Alpine Crossing is officieel een onderdeel uit het Northern Circuit, een wandeling van 43,1 km lang waar je vaak 3-4 dagen over doet. Het mooiste deel uit het Northern Circuit is de Tongariro Crossing, die je prima in 1 dag kunt afleggen.

Tijdens de wandeling loop je door een actief vulkanisch gebied met de mooiste uitzichten. Zo heb je onder andere uitzicht op de bergtoppen van Mount Ngauruhoe (2287m) en de toppen van Mount Tongariro (1967m). Mount Ngauruhoe is misschien beter bekend als Mount Doom uit de Lord Of The Rings. Hoewel je Mount Doom ooit mocht beklimmen, is dat inmiddels verboden. Zowel Mount Ngauruhoe als Mount Tongariro zijn namelijk heilige bergen die je dus niet meer mag betreden.

Na de prachtige uitzichten wandel je langs kraters en heb je een prachtig uitzicht op de kratermeren, de Emerald Lakes. Ten slotte wandel je een stuk naar beneden met verbluffende uitzichten om uiteindelijk het laatste deel door een schaduwrijk bos te lopen.

Hoe bereik je de Tongariro Crossing?

Je kunt de Tongariro Crossing op verschillende manieren bereiken, maar je moet hoe dan ook gebruik maken van een shuttlebus. Je kan een shuttle nemen vanuit Taupo voor 70 NZD, vanuit Turangi voor 50 NZD en vanaf de parkeerplaatsen voor 35 NZD.

Vanuit Taupo en Turangi gaat het om een retourshuttle en word je opgehaald en afgezet bij je accommodatie. Wil je vanaf de parkeerplaats een shuttle? Dan kan dat ook en betaal je 35 dollar voor een enkeltje met de shuttle bus. Het handigste is dan om je auto te parkeren bij Ketetahi en een shuttle te nemen naar het begin. Je loopt dan als het ware naar je auto toe. Je hebt ook een parkeerplaats echt bij de start van de wandeling. Hier geldt echter een tijdslimiet van 4 uur en dat is niet handig als je de wandeling wilt doen. Ook moet je bedenken of je na een flinke wandeling nog wel de energie over hebt om terug te rijden (en naar de parkeerplaats te lopen).

Shuttles vertrekken in de vroege ochtend en rijden meestal tussen 14:30 en 16:30 weer terug. Tijden verschillen per bedrijf. Wij boekten onze Tongariro Alpine Crossing shuttle bij Tongariro Expeditions.

Wanneer kun je de wandeling het beste doen?

Als de vulkanische activiteit en het weer het toelaten is de Tongariro Crossing het hele jaar geopend. Zowel in de winter, als in de zomer kun je de crossing lopen. Het zomerseizoen loopt officieel gezien van half / eind oktober tot eind april. De rest van de tijd wordt het winterseizoen genoemd. In het winterseizoen ligt er vaak veel sneeuw en als er veel sneeuw ligt kun je de Tongariro Crossing niet zelfstandig lopen. Toen wij liepen lag er ook nog sneeuw, maar dat waren slechts restjes. Wij deden de Tongariro Crossing ergens halverwege in oktober.

Het ideale weer voor de Tongariro Crossing

Als je de Tongariro Crossing gaat lopen is het heel belangrijk dat je het weer van te voren goed in de gaten houdt. Slecht weer kan namelijk gevaarlijk zijn. Begin oktober (2018) is iemand tijdens slecht weer zelfs overleden op de Tongariro Alpine Crossing. Vraag daarom altijd bij je ho(s)tel, camping of wat dan ook wat de verwachtingen zijn en of ze het aanraden om de crossing te doen. Als je te horen krijgt dat de shuttles niet gaan, weet je eigenlijk al genoeg; het weer laat de wandeling niet toe.

Je kan zelf ook het weer in de gaten houden op metservice, dit is de meest betrouwbare website hiervoor en wordt ook gebruikt door de informatiepunten.

Tijdens bepaalde weersomstandigheden is het niet aangeraden om de wandeling te doen. Hieronder volgt een opsomming van weersomstandigheden waarbij je beter even een paar dagen kunt wachten:

• Een extreem weer (severe weahter) waarschuwing wordt afgegeven.
• Er is de hele dag regen voorspeld (je ziet dan sowieso heel weinig en echt fijn loopt dit niet).
• Het waait overdag harder dan 65 kilometer per uur.
• Er is veel sneeuwval voorspeld.

Bij extreme bewolking zou ik je ook aanraden om te wachten, omdat de uitzichten dan gewoon niet zo mooi zijn. Toen wij de crossing deden was er bijna geen wind, het was niet te warm, maar ook niet te koud. Verder hadden we alleen in de ochtend een klein beetje bewolking, maar gelukkig trok dit later weg en waren de uitzichten geweldig.

Zelfstandig of met een gids de Tongariro Alpine Crossing lopen?

Je kan de Tongariro Crossing een groot deel van het jaar heel goed zelfstandig doen. De wegen zijn echt goed aangegeven en verdwalen is bijna onmogelijk. In de winter is het echter niet zelfstandig te doen. De paden liggen dan nog helemaal vol met sneeuw en zijn moeilijk te vinden. Ook heb je in de winter speciale gear nodig die je in de zomer niet nodig hebt. Shuttlebussen gaan dan ook bijna niet in de winter. Als je bijvoorbeeld in oktober gaat, zoals wij, dan is de lente net begonnen en ligt er ook nog best wat sneeuw op de wandelpaden. Wij hebben gevraagd bij het informatiecentrum of we zelfstandig de crossing konden doen zonder extra gear. Dit kon gelukkig, maar informeer hier altijd van te voren over!

Wat heb je nodig voor de Tongariro Crossing?

Tijdens de Tongariro Crossing moet je een aantal dingen meenemen en is het ook handig om je te kleden op veranderende weersomstandigheden. Hieronder heb ik een lijstje gemaakt met wat je nodig hebt tijdens de Tongariro Alpine Crossing, op een goede dag, als je de hike zelfstandig kan doen.

• Je moet zelf goed fit zijn, bergwandel ervaring is niet nodig, maar je moet wel een goede conditie hebben.
• Wandelschoenen, ook al zijn er mensen die op hun sneakers de crossing lopen, ik zou dat echt niet doen. Doe je het toch? Zorg dan op zijn minst dat je schoenen waterdicht zijn en veel grip hebben.
• Een winddicht en een waterdicht jack (het handigste is als je 1 jack hebt die zowel winddicht als waterdicht is)
• Zonnebrand (ook als het koud is, de zon is sterk en je kan echt flink verbranden)
• Zonnebril
• Fleece vest
• Laagjes kleding. Ik had zelf een hemdje en een sportlegging aan, bij veranderingen in warmte kon ik mijn vest en jas aantrekken. Ik had voor de zekerheid ook nog een lange mouwen shirt mee, maar die heb ik niet gebruikt.
• Voldoende eten en drinken. Je kan nergens je fles bijvullen onderweg. Neem minimaal 1,5 liter per persoon mee, meer als het warm is.
• EHBO setje (waren wij vergeten en hebben wij gelukkig niet nodig gehad).

In de winter heb je extra spullen nodig. Zo moet je je natuurlijk warmer kleden en is thermokleding echt wel een must. Verder heb je wandelstokken en cramp-ons nodig voor onder je schoenen. Ook zijn sjaals, mutsen en handschoenen geen overbodige luxe. Stijgijzers en een ijsbijl kunnen ook van pas komen.

De route van de Tongariro Alpine Crossing

Toen wij de bus instapten kregen wij een kaartje mee van de route. Daarbij stond ook precies hoe lang je ongeveer nodig hebt voor bepaalde stukken en ook wat de moeilijkheidsgraad is van de wandeling. Hieronder zal ik die informatie met jullie delen, waarbij ik natuurlijk ook over onze eigen ervaring vertel. De moeilijkheidsgraad geef ik aan met sterren, waarbij 1 ster makkelijk is en 5 sterren echt moeilijk.

Deel 1: van Mangatepopo naar Soda Springs

Moeilijkheidsgraad: *
Duur: 1 uur

Het eerste deel loop je richting Soda Springs. Dit deel van de wandeling is heel gemakkelijk. Je loopt voor een deel over paden van hout en voor een deel over gewone paden met hier en daar een los steentje. Tijdens dit stuk van de wandeling heb je prachtig uitzicht op onder andere Mount Doom. Ook kom je steeds paaltjes tegen met het aantal kilometer dat je al gelopen hebt. Voor wij het wisten waren dit er al vier!

Deel 2: Van Soda Springs naar South Crater

Moeilijkheidsgraad: ***
Duur: 1 uur

Het tweede deel van de wandeling is een stuk pittiger en dit komt vooral omdat je flink moet klimmen. Het stuk wordt niet voor niks ook wel de Devil’s Staircase genoemd. Als je rustig aan doet, zo nu en dan stopt en van de omgeving geniet, is het trouwens goed te doen. Ik had dit deel veel heftiger verwacht, maar echt, het viel mij zo mee. Toch is het natuurlijk echt wel een flinke klim.

Deel 3: South Crater naar Red Crater Ridge

Moeilijkheidsgraad: *
Tijdsduur: 15 minuten (maar met sneeuw wel wat langer)

Na een pittige klim heb je weer een wat relaxter stuk. Je loopt over een makkelijk pad met hier en daar wat losliggende stenen. Verder moesten wij een beekje over via wat stenen, maar dat was het eigenlijk wel. Omdat er bij ons sneeuw lag, duurde wij over dit stuk langer dan de aangegeven tijd. Dit is tevens ook het laatste punt waar je kan besluiten om om te keren. Hierna heb je namelijk het moeilijkste deel gehad. Keer om als de weersomstandigheden heel slecht zijn, of als je zelf toch denkt dat je niet in staat bent om verder te gaan. Wees hier eerlijk in!

Deel 4: Red Crater

Moeilijkheidsgraad: ****
Duur: 30 minuten

Je bent nu uitgekomen bij het moeilijkste deel van de Tongariro Crossing. Je moet een flink stuk omhoog klimmen en echt paden zijn er niet. Het kan best eng zijn omdat je best diepe afgronden naast je hebt. Tijdens het beklimmen is er ook een deel waarbij je je moet vastpakken aan een ketting. Met harde wind is dit stuk vooral heel lastig en kan je beter omkeren.

Ik vond het overigens minder moeilijk en eng dan ik van te voren dacht, terwijl ik hoogtevrees heb en met dit soort dingen echt geen held ben. Ik had een beeld dat je echt op een mini pad liep met alleen maar afgronden naast je, nou zo is het niet. Ook al moet je natuurlijk wel voorzichtig zijn.

Deel 5: Red Crater naar Emerald Lakes

Moeilijkheidsgraad: ***
Duur: 30 minuten (het kan ook in 15 minuten, wij deden het in 60)

Nu komt een deel wat als makkelijk wordt gezien, maar wat wij stiekem nog moeilijker vonden dan het beklimmen van Red Crater. Je moet namelijk bij dit deel ineens een enorm stuk dalen, maar tijdens het dalen kan je je nergens aan vasthouden. Je daalt op losliggend zand en losliggende stenen. Best eng met de afgronden om je heen. Sommige mensen raceten erover, maar wij deden rustig aan. Dan heb je ook gelijk meer tijd om van de uitzichten te genieten, want echt, die zijn prachtig!

Deel 6: Emerald Lakes naar Blue Lake

Moeilijkheidsgraad: * (met sneeuw **)
Duur: 20 minuten (met sneeuw iets langer)

Nadat je bent bijgekomen van het klimmen en dalen en flink hebt genoten van het geweldig uitzicht op de prachtige Emerald Lakes loop je verder richting de Blue Lake. Dit stukje is een wandeling over een vlakke wandeling, met alleen een kleine klim richting Blue Lake. Bij ons lag er sneeuw, klimmen in de sneeuw maakt het een iets pittigere klim, maar het is goed te doen.

Blue Lake was bij ons nog helemaal bevroren.

Deel 7: Blue Lake naar Ketetahi Shelter

Moeilijkheidsgraad: *
Duur: 1 uur

Na Blue lake kom je op een vrij makkelijk pad terecht en zet je de daling in. Je hebt nog steeds echt geweldige uitzichten over de omgeving van Tongariro. Na elke bocht heb je een ander uitzicht en is het weer een verrassing wat je te zien krijgt.

Deel 8: Ketetahi Shelter naar Ketetahi Parkeerplaats

Moeilijkheidsgraad: **
Duur: 2 uur

Na kort uitrusten bij het hutje Ketetahi wandel je nog ruim 6 kilometer over een vrij simpel pad. Toch is dit een lastig deel. Dit is vooral mentaal en lichamelijk. Je hebt weinig spectaculaire uitzichten meer en loopt het laatste deel door een bos. Het duurt lang en je lijf is op en moe. Toch moet je echt door. Rust onderweg niet te lang, want je wordt stijf en dat maakt het moelijker om het laatste stuk te lopen. Wij merkten heel erg dat wij de laatste twee uur niet zo interessant vonden, eigenlijk gewoon heel saai en dat we onszelf echt vooruit moesten slepen. 6 kilometer is dan echt heel lang.

Deel 9: heel blij zijn want je hebt het gewoon gered!

Als je op de parkeerplaats aankomt word je spontaan gelukkig; je hebt het gewoon gedaan en wat was het geweldig! Shuttles halen je op bij het eindpunt, dus je hoeft nauwelijks nog een stap te verzetten. Ben je zelf met de auto? Dan is je blijdschap bij het einde voor korte duur, want je moet dan nog best een stuk lopen richting je auto (en daarna nog rijden).

De Laatste tips voor de Tongariro Alpine Crossing

Zo, nu je een goed beeld hebt van deze geweldige wandeling, geef ik je hieronder nog wat laatste tips:

• Wees flexibel in je planning, zodat je de crossing ook een dag eerder of later kunt doen, afhankelijk van het weer.
• Boek je shuttle van te voren
• Doe rustig aan, je hoeft het niet binnen 6 – 8 uur te lopen.
• Begin op tijd. Wij startten om 7:00 en hadden hierdoor genoeg tijd om onze shuttle terug te halen. Hadden wij een uur later gestart, moesten we haasten.
• Plan na de Tongariro Crossing een rustdag in, tenzij je super getraind bent, ga je die echt wel even nodig hebben. Spierpijn is bijna gegarandeerd.

Volg ons op